Metryka
Jarosław, ul. Ordynacka, 2011
Nazwa według obowiązującej uchwały:
Ordynacka
Historia nazwy:
Lokalizacja
Początek: N 50° 1′ 9.40″, E 22° 40′ 54.79″ |
Koniec: N 50° 1′ 7.41″, E 22° 40′ 51.52″
Nazwa
-
ordynacja rodowa założona w 1470 roku przez Spytka i Rafała Jakuba Jarosławskich, zatwierdzona przez króla Kazimierza IV Jagiellończyka w 1471 roku.
Ordynacja Jarosławska była pierwszym na ziemiach polskich majoratem. Obejmował on 2 miasta i 29 wsi. Niezadowoleni spadkobiercy fundatorów zaraz po powstaniu fideikomisu pragnąc unieważnić jego obowiązywanie wszczęli spór z właścicielami, który trwał latami. Ostatecznie kwestię dziedziczenia latyfundium rozstrzygnął w 1519 roku Zygmunt I Stary, który zniósł ordynację z chwilą śmierci ostatniego męskiego przedstawiciela rodu Jarosławskich, Spytka Jarosławskiego.
Spytko, podkomorzy przemyski, i Rafał, pan na Przeworsku, byli braćmi. Spytko był ożeniony z Jadwigą z Warzyszyna i był panem na Jarosławiu. Obaj mieli jeszcze dwóch braci, Jana i Jakóba, ale ci zmarli wcześniej bezpotomnie. Otóż obaj bracia, Spytko i Rafał, nie chcąc rozdrabniać dóbr swoich, ustanowili pierwszą w Polsce ordynację, którą król Kazimierz Jagiellończyk zatwierdził w Piotrkowie dnia 8 lutego 1470 r. Rafał zapisał dożywocie swej jedynej córce i w dniu 25 stycznia 1474 r. przeznaczył jej na opiekunów: Spytka Jarosławskiego, swego brata, Jana Łysakowskiego i Mikołaja Gołuchowskiego. Córka ta jednak zmarła rychlej, niż ojciec. Natomiast Spytko żonie swej Jadwidze z Warzyszyna zapisał w r. 1486 kwotę 1000 zł węgierskich na Tuczempach i Muninie. Miał tylko jednego syna Hieronima i dwie córki, Annę i Magdalenę. Ordynatem miał być Hieronim, bo Rafał nie zostawił potomka.

Makara, Jakób,
Dzieje parafji jarosławskiej, Odbitka z czasopisma Jarosławskie Wiadomości Parafjalne, Jarosław 1936, s.26